Wim Kieft: kent u hem nog?

Voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Je ontkomt er niet aan deze dagen. Het EK is in volle gang. Nederland is tot veler verbazing en verbijstering zo goed als uitgeschakeld. Falende spitsen, rommelende verdedigers en een dwalend middenveld, het roept diepe treurnis op in de vaderlandse café’s en huiskamers. Alleen een klein wondertje kan ons nog redden.

Een spits die makkelijk scoort bijvoorbeeld. Vroeger, toen alles beter was, hadden we die daadwerkelijk ook. In 1988, toen Oranje in ieder geval wel kampioen werd, beschikten we over goaltjesdieven als Marco van Basten, Johnny Bosman en Wim Kieft.

Ja, Wim Kieft. Zonder hem waren we nooit kampioen geworden. Ook toen was Nederland zo goed als uitgeschakeld in de voorronde. Verlies tegen Rusland, winst tegen Engeland en vervolgens de cruciale laatste wedstrijd tegen Ierland die gewonnen moest worden. Lange tijd bleef het doelpuntloos tegen de stugge Ieren; heel Nederland verbeet zich. Een roemloze aftocht hing in de lucht. En toen, in de 83e minuut, verscheen daar als een duveltje uit een doosje, invaller Wim Kieft, die de verlossende 1-0 inkopte. Typisch Kieft. Soms zag je hem een half uur lang niet en dan BOEM, doelpunt!

Het Nederlandse voetbal mag - naast Van Basten natuurlijk die er gedurende het toernooi vijf inschoot - Kieft eeuwig dankbaar zijn. Zonder Kieft geen volgende ronde en geen fantastische wedstrijden tegen West-Duitsland en (opnieuw) Rusland. Sinds het met succes bekroonde EK 1988 heeft Oranje altijd de kwart of halve finale gehaald. En ook op het WK is het Nederlands Elftal sindsdien behoorlijk succesvol.