Pep

Vandaag in het jaar 1959 verscheen de eerste aflevering van de Franse strip Asterix & Obelix in het eveneens Franse stripblad Pilote. Een hele generatie kinderen (en volwassenen) groeide op met deze strip, waarvan op gezette tijden een nieuw album verscheen. De tekenkunst van Albert Uderzo en de gevatte en slimme humor van tekstschrijver René Goscinny vormden een uiterst succesvolle combinatie.

In Nederland verschenen de Asterix strips in het in 1962 opgerichte stripblad Pep. Voor vele van de tegenwoordige veertigers vijftigers en zestigers (waaronder schrijver dezes) was de Pep hun lijfblad, waar elke week met spanning naar werd uitgezien. De verhalen werden vervolgens uitgebreid op het schoolplein besproken. En als je van vakantie terugkwam lagen er wel drie of vier te wachten: wat een rijkdom! Vele bekende buitenlandse strips verschenen, vooraleer er een album van op de markt werd gebracht, in de Pep. Bijvoorbeeld Lucky Luke, Luc Orient, Blueberry, Rik Ringers, Trigië, Corto Maltese en Ravian (wie herinnert zich niet diens bloedmooie, roodharige assistente Laureline); maar ook Nederlandse strips kregen een kans in de Pep zoals Kraaienhove, de Argonautjes en Agent 327. Ook schuwde de Pep humor niet, zoals in de strips van Olivier Blunder, De Generaal (geschreven en getekend door Peter de Smet) en de absurde capriolen in Waanzin Waanzuit van hand van Fransman Marcel Gotlib. Daarnaast drukte het stripblad regelmatig korte verhalen (vaak sciencefiction of horror) af, onder andere van Quint (pseudoniem van Anton Kuyten) en vaak geïllustreerd door de befaamde striptekenaar Hans G. Kresse. Midden in het blad stond meestal een zogenaamde ‘uithaler’, die je als poster kon ophangen, vaak met een foto van in die periode bekende popartiesten.

Voor velen was het dan ook een grote schok toen de Pep in 1975 ophield te bestaan en samen met een ander stripblad, de Sjors (dat las je als Pep fanaat eenvoudigweg niet) als de Eppo verder ging.