Groen Groenland terug van weggeweest

In het jaar 985 vertrok de Viking Erik de Rode (vanwege zijn rode baard) met een flink aantal kolonisten naar Groenland, het eiland gelegen in de Noordelijke IJszee dat hij in de jaren daarvoor had ontdekt en verkend. Hij stichtte twee nederzettingen die uitgroeiden tot een kolonie van ongeveer 6.000 Noormannen. Zijn zoon ontdekte vervolgens het vasteland van Amerika. 

Het klimaat was er warm genoeg om veeteelt, voornamelijk het houden van schapen en runderen, en een beetje landbouw te bedrijven. Deze Vikingkolonie wist zich tot in de vijftiende eeuw te handhaven toen de zogenaamde kleine ijstijd de boeren het werken onmogelijk maakte. De nederzettingen, waarschijnlijk toen al behoorlijk ingekrompen en van het moederland geïsoleerd, werden verlaten. Uit 1408 stamt de laatste vermelding van de kolonie. De Inuit (Eskimo’s) waren vanaf toen weer de enige bewoners in het ijzige Groenland en leefden als vanouds van de visserij en de jacht op walvissen, zeehonden et cetera.

Meer dan zes eeuwen later, aan het begin van de eenentwintigste eeuw, heeft de opwarming van het klimaat dermate vormen aangenomen dat het mogelijk is op sommige plaatsen weer groenten en kruiden te verbouwen. De Groenlanders merken dat de zomers langer en warmer worden en dat gewassen sneller groeien. Elk jaar komen er ook weer nieuwe gewassen bij. In het zuiden van Groenland zijn er inmiddels weilanden, die de groeiende schapenfokkerijen voorzien van vers hooi. Sommige supermarkten in de hoofdstad Nuuk, verkopen tegenwoordig in de zomer lokaal verbouwde groenten. Iets wat in 1999 nog voor onmogelijk gehouden werd. Groenland wordt dus weer groener.